JUJUTSU
Jiujitsu (Japans:柔術), jūjutsu, ju-jitsu of jioe-jitsoe kan vertaald worden als "zachte kunst" of nog correcter als "soepele techniek". Het is een Japanse zelfverdedigingskunst waarmee men in een paar seconden een aanvaller kan controleren of uitschakelen. De beoefenaar ervan heet een jiujitsuka. Jiujitsu is als budokunst geschikt voor jong en oud. Het internationaal geldende Hepburnsysteem vertaalt de kanji overigens met "jūjutsu". In het jiujitsu leer je niet alleen je te verdedigen tegen verschillende aanvallen maar ook het uitvoeren van verschillende aanvalstechnieken zoals atemi (stoten en schoppen), klemmen, drukpunten en wurgingen.
Jiujitsu is in principe geen sport, hoewel er wel een sportieve versie van bestaat die vaak ook kortweg jiujitsu genoemd wordt, dat het fighting system, groundfight, duo system en Random Attacks kent. Een vechtsport is gebonden aan regels, jiujitsu daarentegen is bij uitstek een vechtkunst, gebaseerd op de aanval van een tegenstander vanuit alle denkbare posities en vanuit diverse vechtdisciplines. Dit impliceert een verdediging die gebruik maakt van de meest geschikte technieken tegen die aanval. Dat dit gepaard kan gaan met technieken die als onsportief en oneerlijk worden beschouwd in de reguliere vechtsporten kenmerkt juist het jiujitsu. Het moment van verdedigen en de manier waarop er verdedigd wordt is immers het gevolg van de aanval van de tegenstander, hij of zij neemt immers op dat moment het risico en probeert de integriteit van de aangevallene te beschadigen.
Het jiujitsu is een zeer technische zelfverdedigingskunst. Het oefenen van met name bepaalde subtielere technieken dient doorgaans veelvuldig herhaald te worden voordat deze technieken effectief kunnen worden toegepast.
De technieken uit het jiujitsu worden in drie hoofdgroepen onderverdeeld, de nage waza of werptechnieken, de katame waza of greeptechnieken en atemi waza of slag-, stoot- en traptechnieken.
Bij het toepassen van technieken uit het jiujitsu kunnen de gevolgen voor een aanvaller zeer ernstig zijn. Veel technieken kunnen bijvoorbeeld in botbreuken resulteren. Aan de andere kant is er een zodanige rijkdom aan technieken, dat in zeer veel gevallen de tegenstander onschadelijk kan worden gemaakt zonder hem of haar enige verwonding toe te brengen, bijvoorbeeld door gebruik te maken van klemtechnieken. Gegeven een bedreiging, kan de jiujitsuka doorgaans kiezen uit diverse technieken, als dit niet het geval zou zijn, zou de verdediging overigens ook te voorspelbaar zijn.
In het algemeen geldt: bij het trainen van elke vechtsport zal het nooit om een echt gevecht gaan. Ten behoeve van een veilige beoefening worden technieken niet 'full contact' doorgezet en de effecten ervan deels gesimuleerd. Als voorbeeld: de jiujitsuka geeft tijdens de training zijn of haar trainingspartner niet voluit een knie in het kruis; de partner suggereert in plaats daarvan het effect door dubbel te slaan waardoor de rest van de techniek kan worden uitgevoerd.
Jiujitsu is een zeer flexibele zelfverdedigingsvorm: als een jiujitsuka een karateka als tegenstander heeft, kan het zijn dat judotechnieken zoals wurgtechnieken en worsteltechnieken effectiever zijn. Tegenover een judoka kunnen karatetechnieken zoals trappen geschikter zijn. Omdat jiujitsu zich niet beperkt tot een bepaalde stijl, kan gewoon iedere techniek die efficiënt is gebruikt worden. De jiujitsuka zal die technieken proberen te gebruiken die de tegenstander juist niet of minder goed beheerst.
YOSEIKAN-JUJUTSU
Yoseikan Jujutsu is de stijl waarin lesgegeven wordt bij BUDO SENSHI en is een zelfverdedigingskunst die is ontstaan uit een combinatie van een groot aantal traditionele Japanse budovormen. Yoseikan Jujutsu verenigt elementen van: Jujutsu, Aikido, Judo, Karate, Kobudo, Kickboxing en Grappling. Hierdoor is het een erg complete zelfverdedigingskunst en is daardoor ook uitermate geschikt voor zelfverdediging. Omdat er zoveel inzit, raak je nooit uitgekeken en is het voor mensen die in het verleden al een Budodiscipline hebben beoefend gemakkelijk om de draad weer op te pakken.
De deelnemers starten met behulp van de altijd geldende basisprincipes aan een all-round Budo-opleiding. Daarnaast is de Budogedachte een zeer belangrijk aspect welke inhoudt dat iedereen zich met zijn eigen mogelijkheden optimaal moet kunnen ontwikkelen. Het hoge niveau dat in de BudoAcademy aanwezig is, zorgt ervoor dat nieuwe mensen snel aansluiting krijgen en bekend raken met de praktische uitvoering van deze unieke complete Budostijl. De ‘Zwarte banders’ van de Japanse klassieke stijl dragen door hun zwarte band een rode streep, die de stijl onderscheidt van alle andere budodisciplines.
Beoefenaars van het Yoseikan Jujutsu bestuderen Budo vanuit verschillende invalshoeken, namelijk
- op afstand - stoten, trappen, wapens, meerdere aanvallers
- dichtbij - klemtechnieken, worpen
- op de grond - posities, klemtechnieken
Doordat alle verschillende elementen uit een gevecht vertegenwoordigd zijn in het Yoseikan Jujutsu kan het worden beoefend voor zelfverdediging, als wedstrijdsport, voor mentale en fysieke training, als ontspanning door inspanning en als traditionele krijgskunst.
De pijlers van het Yoseikan Jujutsu zijn:
- praktijkgericht
- efficiënt en economisch bewegen
- logica en simpliciteit
- doelgericht
- het ontwikkelen van een algehele balans
Senshi op social media
